Fahrenheit 451
Ray Bradbury
Fahrenheit 451, Ray Bradbury'nin 1951'te ilk defa basılan ünlü bilim kurgu romanıdır. Baskıcı bir gelecek toplumunun anlatıldığı bu kitap aynı zamanda distopya olarak da sınıflandırılabilir.
Eser, kitapların itfayeciler tarafından yakıldığı, insanların sadece televizyonda beyin yıkayıcı şovlar izlediği ve kitap bulundurup düşünen insanların yok edildiği bir gelecekte geçmektedir. Kitap adını, kağıdın 451 Fahrenheit'ta tutuşması gerçeğinden almaktadır. Aynı zamanda ünlü Fransız sinemacı, François Truffaut tarafından da sinemaya uyarlanmıştır ancak Truffaut kendi yorumunu katmayı tercih etmiş ve kurguda bazı değişiklikler yapmıştır.
Türkçe Baskılar
- 1971: Okat Yayınları Uzay Serisi no. 4 - Çev. Reha Pınar
- 1984: Baskan Yayınları Kurgu-Bilim Dizisi - Çev. Dilara Özman
- 1999: İthaki - Çev. Zerrin Kayalıoğlu, Korkut Kayalıoğlu
KIZIL VAİZ
ORKUN UÇAR
Metal Fırtına, Asi, Zifir ve diğer kitaplarıyla Türkiye'nin en çok okunan yazarları arasında yer alan Orkun Uçar, yazarlık macerasına başladığı ilk kitabı Kızıl Vaiz'i yeniden okurlarının beğenisine sunuyor.
İlk kez 2002 yılında yayımlanan Kızıl Vaiz bu kez genişletilmiş baskısı ile Haziran 2007'de yeniden yayımlanacak. Derzulya Serisi'nden Hain Üçlemesi'nin ilk kitabı olan Kızıl Vaiz, Beyoğlu’nun arka sokaklarında gizemli bir öykü kulübüne üye olmak isteyen genç bir yazarın başından geçen maceraları anlatıyor.
Kitaptan bir bölüm:
“Taş yolun ötesinde kapının girişi cam rüzgarlıkla korunuyordu. Kapının önüne geldiğimde üstünde mermere kazılmış uyarı dikkatimi çekti.
Xasiork
Ölümsüz Öykü Kulübü
Yalnız Gören Gözler Girebilir!..
Birkaç gazetede muhabir olarak çalışmıştım, edebiyat dünyasını da takip ederdim ama böyle bir kulübü hiç duymamıştım. Zilin altında "Nitimur in Vetitum!" yazıyordu. Latince bir deyim olmalıydı ama anlamını bilmiyordum. Gökhan'a ne olduğu yolundaki merakım, çekingenliğimi bastırdığı için zili çaldım.
Küçük bir kilit açılma sesi duyunca kapıyı ittim. Önümde bir hol uzanıyordu, yerde kırmızı bir halı vardı. Duvarlar, kare şeklinde işlemeli ağaç çerçevelerle kaplıydı. Tavan tıpkı Rönesans kiliselerinde olduğu gibi dini resimlerle süslenmişti. Holün öbür ucunda meşe ağacından yapılmış, oymalı bir kapı dikkati çekiyordu, alt boşluğunda oynaşan sarı kırmızı bir ışık vardı. Alev ışığı diye düşündüm, ya bir soba, ya da büyük bir ihtimalle şömine ateşi. Tedbirli bir şekilde birkaç adım atmıştım ki, tam arkamdan gelen sesle yerimde sıçrayıverdim;
"Ceketinizi ve ayakkabılarınızı alabilir miyim?"
Yorumlar
Yorum Gönder